Verbum

збіцца​¹ дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Ссунуцца з патрэбнага месца.

   • Шапка збілася набок.

2. Стаптацца, скрывіцца.

   • Абцасы збіліся.

3. з чаго і без дапаўнення. Адхіліцца ад правільнага шляху, ад правільнага ходу думкі; памыліцца.

   • З. з дарогі.
   • З. ў паказаннях (упасці ў супярэчнасць).
   • Спачатку адказваў добра ўрок, а потым збіўся.
   • З. пры лічэнні.

Збіцца з ног (размоўнае) — вельмі стаміцца ад беганіны, клопатаў.

|| незакончанае трыванне: збівацца.