збіць2, ; зак.

  1. Ударамі злучыць, саставіць.

    • З. скрынку з дошак.
  2. Узбіваючы, узбоўтваючы, ператварыць у шчыльную масу.

    • З. масла.
  3. Сабраць разам, сагнаць у кучу (разм.).

    • З. кароў у кучу.

|| незак. збіваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)