Verbum

завязаць, ✂; зак.

1. Змацаваць, злучыць канцы чаго-н. вузлом, бантам і пад.

   • З. вузел.
   • З. гальштук.
   • З. хустку.

2. Абматаўшы, змацаваць канцы бінта, вяроўкі і пад.

   • З. вочы.
   • З. мех.
   • З. парэзаны палец.

3. Распачаць, даць узнікнуць (таму, што названа назоўнікам).

   • З. бой.
   • З. перастрэлку.
   • З. гаворку.
   • З. знаёмства.

◊

• Свет завязаць каму (разм.) — зрабіць перашкодай, пазбавіць свабоды дзеянняў.

• Як завязаць (разм.) —
  1. поўна, вельмі многа, колькі ўлезла.
     • Насыпаць мех як з.
  2. колькі можна, уволю.
     • Наеўся як з.

|| незак. завязаць, ✂ і завязваць, ✂.

|| наз. завязванне, ✂ і завязка, ✂.