завязаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Змацаваць, злучыць канцы чаго-н. вузлом, бантам і пад.

    • З. вузел.
    • З. гальштук.
    • З. хустку.
  2. Абматаўшы, змацаваць канцы бінта, вяроўкі і пад.

    • З. вочы.
    • З. мех.
    • З. парэзаны палец.
  3. Распачаць, даць узнікнуць (таму, што названа назоўнікам).

    • З. бой.
    • З. перастрэлку.
    • З. гаворку.
    • З. знаёмства.

Фразеалагізмы:

  • Свет завязаць каму (размоўнае) — зрабіць перашкодай, пазбавіць свабоды дзеянняў.
  • Як завязаць (размоўнае) —
    1. поўна, вельмі многа, колькі ўлезла.
      • Насыпаць мех як з.
    2. колькі можна, уволю.
      • Наеўся як з.

|| незакончанае трыванне: завязаць і завязваць.

|| назоўнік: завязванне і завязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)