заваліць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Накідаўшы, наклаўшы чаго-н., напоўніць, загрувасціць.

    • З. яму каменнем.
    • З. двор дрывамі.
    • З. работай каго-н. (пераноснае значэнне: абцяжарыць).
    • Магазін завалены таварамі (перапоўнены).
  2. Засыпаць зверху, пакрыць.

    • Дарогу заваліла (безасабовая форма) снегам.
  3. Закрыць на завалу (у 1 знач.).

    • З. дзверы нанач.
  4. пераноснае значэнне: Поўнасцю праваліць (размоўнае).

    • З. экзамен.
    • З. справу.
  5. безасабовая форма: Пра боль у горле (размоўнае).

    • Горла заваліла.

|| незакончанае трыванне: завальваць.

|| назоўнік: завальванне і завалка.

|| прыметнік: завальны і завалачны.

  • Завальная траншэя.
  • Завалачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)