Verbum

заваліць, ✂; зак.

1. Накідаўшы, наклаўшы чаго-н., напоўніць, загрувасціць.

   • З. яму каменнем.
   • З. двор дрывамі.
   • З. работай каго-н. (перан. абцяжарыць).
   • Магазін завалены таварамі (перапоўнены).

2. Засыпаць зверху, пакрыць.

   • Дарогу заваліла (безас.) снегам.

3. Закрыць на завалу (у 1 знач.).

   • З. дзверы нанач.

4. перан. Поўнасцю праваліць (разм.).

   • З. экзамен.
   • З. справу.

5. безас. Пра боль у горле (разм.).

   • Горла заваліла.

|| незак. завальваць, ✂.

|| наз. завальванне, ✂ і завалка, ✂.

|| прым. завальны, ✂ і завалачны, ✂.

• Завальная траншэя.
• Завалачная машына.