завалачы, ✂; зак.

  1. Валочачы, цягнучы, даставіць куды-н.

    • З. мяшок з бульбай у склеп.
    • З. за вугал

  2. што. Закрыць, зацягнуць (хмарамі, туманам і пад.).

    • Хмары завалаклі неба.
    • Бухту завалакло туманам.

|| незак. завалакаць, ✂ і завалакваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)