завала, , ж.

  1. Прыстасаванне ў форме металічнага стрыжня або жэрдкі для запірання дзвярэй.

    • Зачыніць дзверы на замок і завалу.
  2. Тое, што і завал (у 1 знач.).

  3. перан. Лянівы чалавек, лежабок (разм.).

|| прым. завальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)