затор, ✂, м.

Затрымка ў руху ад скучанасці людзей, транспарту або іншых прадметаў, што перамяшчаюцца ў адным напрамку.

  • На скрыжаванні дарог утварыўся з.
  • З. лёду на рацэ.

|| прым. заторны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)