затаптаць, ; зак.

  1. Топчучы, зараўняць або ўціснуць што-н., прыціснуць.

    • З. сляды.
    • З. сцізорык у зямлю.
    • З. каго-н. у гразь (перан. зняславіць, ачарніць; разм.).
  2. Топчучы, задушыць, забіць.

    • Конь затаптаў шчаня.
  3. Забрудзіць слядамі (разм.).

    • З. падлогу.

|| незак. затоптваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)