затапіць, ✂; зак.

  1. Заліць вадой паверхню чаго-н.

    • Рака затапіла лугі.

  2. Апусціць на дно вадаёма (пра вялікія прадметы).

    • З. судны.

|| незак. затапляць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)