затаіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Скрыўшы ад іншых (якое-н. пачуццё), захаваць у сабе, у душы.
- З. крыўду.
- Затаіць дыханне — стрымаць дыханне (напружана ўслухоўваючыся, прытаіўшыся, спалохаўшыся і пад.).
|| незакончанае трыванне: затойваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)