застылы прыметнік

  1. Які стаў густым, цвёрдым пры ахалоджванні.

    • З. тлушч.
  2. Пакрыты лёдам, прымерзлы або закарчанелы ад холаду (размоўнае).

    • Застылая лужына.
    • Застылыя ногі.
    • Застылая ўсмешка (пераноснае значэнне: нерухомая).

|| назоўнік: застыласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)