застыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Загусцець, стаць цвёрдым ад холаду, ахалоджвання.
- Лой застыў.
- Смала застыла.
-
Пра ваду: ператварыцца ў лёд (размоўнае).
- Рачулка застыла.
-
Моцна змерзнуць (размоўнае).
- З. на марозе.
- Рукі застылі.
-
Пра труп: стаць халодным, скарчанець.
-
пераноснае значэнне: Замерці (у 1 знач.), стаць нерухомым.
- З. на месцы ад здзіўлення.
|| незакончанае трыванне: застываць.
|| назоўнік: застыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)