застыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Загусцець, стаць цвёрдым ад холаду, ахалоджвання.

    • Лой застыў.
    • Смала застыла.
  2. Пра ваду: ператварыцца ў лёд (размоўнае).

    • Рачулка застыла.
  3. Моцна змерзнуць (размоўнае).

    • З. на марозе.
    • Рукі застылі.
  4. Пра труп: стаць халодным, скарчанець.

  5. пераноснае значэнне: Замерці (у 1 знач.), стаць нерухомым.

    • З. на месцы ад здзіўлення.

|| незакончанае трыванне: застываць.

|| назоўнік: застыванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)