Verbum

застыць, ✂; зак.

1. Загусцець, стаць цвёрдым ад холаду, ахалоджвання.

   • Лой застыў.
   • Смала застыла.

2. Пра ваду: ператварыцца ў лёд (разм.).

   • Рачулка застыла.

3. Моцна змерзнуць (разм.).

   • З. на марозе.
   • Рукі застылі.

4. Пра труп: стаць халодным, скарчанець.

5. перан. Замерці (у 1 знач.), стаць нерухомым.

   • З. на месцы ад здзіўлення.

|| незак. застываць, ✂.

|| наз. застыванне, ✂.