заспакоіцца, ; зак.

Суняць свой непакой, узбуджанасць, супакоіцца.

  • Даведаўшыся пра гэта здарэнне, я доўга не магла з.

  • Заспакоіцца на дасягнутым — дамогшыся пэўных поспехаў, страціць актыўнасць, энергію.

|| незак. заспакойвацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)