заспакаенне, ✂, н.

  1. гл. заспакоіць.

  2. Тое (той), што (хто) заспакойвае, радуе каго-н.

    • Знайсці сабе з. ў чым-н.
    • Ты маё з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)