засціць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Засланяць, загароджваць (святло), перашкаджаць добра бачыць.
- Адыдзі ад святла, бо засціш.
- Слёзы засцяць вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
засціць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Засланяць, загароджваць (святло), перашкаджаць добра бачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)