зарыць, ​; зак. (разм.).

Закапаць у падрыхтаваную яму, упадзіну і пад.

  • Зарыць носам (зямлю) (разм.) — бегучы, паваліцца тварам на зямлю.

|| незак. зарываць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)