запор​1, ✂, м.

Прыстасаванне, якім запіраюць, замыкаюць.

  • Дзверы без запора.
  • Вароты на запоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)