запаведзь, ✂, ж.

  1. Выслоўе, якое ўтрымлівае рэлігійна-маральнае прадпісанне.

    • Евангельская з.

  2. Правіла, палажэнне, якое служыць кіруючым указаннем для каго-, чаго-н. (высок.).

    • Першая з. (самае непарушнае правіла).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)