Verbum

запарыць, ✂; зак.

1. Гарачынёй або парачы ў лазні давесці да знямогі (разм.).

2. Стаміць шпаркай або працяглай яздой, хадой, цяжкай працай (разм.).

   • З. каня.

3. Апрацаваць парай або абліць варам, пакласці ў кіпень для чаго-н. (спец.).

   • З. дзежку.

4. Заліць варам, каб размякчыць, распарыць (пра сухі корм).

   • З. мякіну.

|| незак. запарваць, ✂.

|| наз. запарванне, ✂ і запарка, ✂.

|| прым. запарачны, ✂ і запарны, ✂.