запарушыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Забрудзіць, пашкодзіць чым-н., што трапіла ў сярэдзіну.
- З. вока.
- Вока не запарушыць каму (пра ціхага, бяскрыўднага чалавека; размоўнае).
-
Прысыпаць, зацерушыць.
- Снег запарушыў зямлю.
|| незакончанае трыванне: запарушваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)