запаліць, ; зак.

  1. Прымусіць гарэць, загарэцца.

    • З. лямпу.
  2. у чым. Падпаліць паліва (у печы).

    • З. у печы.
  3. перан. Узбудзіць, натхніць (высок.).

    • З. слухачоў прамовай.
    • З. цікавасць да чаго-н.

|| незак. запальваць, .

|| наз. запальванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)