запал, ✂, м.

  1. Прыстасаванне і сродак для запальвання выбуховага рэчыва.

  2. перан. Гарачнасць, парыў.

    • Астыў з.
    • Гаварыць з запалам.

|| прым. запальны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)