запаяць, ✂; зак.

Залатаць, паправіць паяннем.

  • З. дзірку.
  • З. кацёл.

|| незак. запайваць, ✂.

|| наз. запайванне, ✂ і запайка, ✂.

|| прым. запайны, ✂ і запаечны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)