запаяць, ; зак.

Залатаць, паправіць паяннем.

  • З. дзірку.
  • З. кацёл.

|| незак. запайваць, .

|| наз. запайванне, і запайка, .

|| прым. запайны, і запаечны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)