Verbum

заняць, ✂; зак.

1. Запоўніць сабой якую-н. прастору, прамежак часу.

   • Кнігі занялі ўсю паліцу.
   • Гэта работа зойме ў нас дні два.

2. Размясціцца дзе-н. і уступіць куды-н., авалодаўшы чым-н.

   • З. месца ў вагоне.
   • З. кватэру.
   • Полк штурмам заняў варожы гарнізон.
   • З. крэпасць.

3. перан. Зацікавіць, цалкам захапіць.

   • Мяне заняла гэта работа.

4. Даць работу, занятак каму-н.

   • З. на ўроку ўсіх вучняў.
   • З. гасцей размовамі.

5. У спалуч. з некаторымі наз. заняць пасаду.

   • З. вакансію.
   • З. месца малодшага навуковага супрацоўніка.
   • З. кафедру ў інстытуце (г. зн. месца загадчыка кафедры).

6. Захапіць, збіраючы ў адно месца і гонячы куды-н. (пра жывёлу).

   • З. статак і гнаць дадому.

7. Распачаць.

   • З. шырокі пракос.

◊

• Дух заняло (разм.) — стала цяжка дыхаць ад чаго-н. (хвалявання, хуткага руху і пад.).

• Мову заняло каму — страціў здольнасць гаварыць.

|| незак. займаць, ✂.

|| наз. заняцце, ✂.