заманіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Прывабліваючы чым-н., прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.
- З. ваўка ў пастку.
-
Прывабіць, зачараваць.
- Нас там заманіла прырода.
|| незакончанае трыванне: заманьваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)