заманіць, ✂; зак.

  1. Прывабліваючы чым-н., прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

    • З. ваўка ў пастку.

  2. Прывабіць, зачараваць.

    • Нас там заманіла прырода.

|| незак. заманьваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)