заляпіць, ​; зак.

  1. гл. ляпіць.

  2. што чым. Замазаць, закрыць, заладзіць чым-н. ліпкім, мяккім.

    • З. дзірку глінай.
    • З. разбітую шыбу паперай.
    • З. што чым.
    • Наклейваючы, пакрыць чым-н. паверхню (разм.).
    • Усю сцяну заляпілі афішамі.
  3. каму і што каму.

    • Нанесці ўдар (разм.).
    • З. аплявуху нахабніку.
    • З. у вуха.

|| незак. залепліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)