заляпіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
гл. ляпіць.
-
што чым. Замазаць, закрыць, заладзіць чым-н. ліпкім, мяккім.
- З. дзірку глінай.
- З. разбітую шыбу паперай.
- З. што чым.
- Наклейваючы, пакрыць чым-н. паверхню (размоўнае).
- Усю сцяну заляпілі афішамі.
-
каму і што каму.
- Нанесці ўдар (размоўнае).
- З. аплявуху нахабніку.
- З. у вуха.
|| незакончанае трыванне: залепліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)