заляцець, ✂; зак.

  1. Летучы, апынуцца дзе-н., трапіць куды-н.

    • Самалёт заляцеў за хмару.
    • Птушка заляцела ў акно.

  2. У час палёту спыніцца дзе-н.

    • З. на спадарожны аэрадром.

|| незак. залятаць, ✂.

|| наз. залёт, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)