заламаць, ; зак.

  1. Сагнуўшы, надламаць.

    • З. галінку на дрэве.
  2. Сагнуўшы, адкінуць уверх або назад.

    • З. рукі.
  3. Запрасіць надта дорага (разм.).

    • З. страшэнную цану.

  • Асінку заламаць (разм.) — даць зарок не рабіць што-н.

  • Заламаць шапку (разм.) — надзець набакір або ссунуць на патыліцу.

|| незак. заломліваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)