закот, ✂, м.

  1. Франтон з тонкага звычайнага чэсанага бярвення.

  2. Абрывістае глыбокае месца ў рацэ (разм.).

    • Хлопчык трапіў у з. і ўтапіўся.

|| прым. закотны, ✂.

  • Закотнае акенца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)