законнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

  1. Знаўца законаў (у 2 знач.), заканазнавец.

  2. Той, хто строга прытрымліваецца закона (у 2 знач.).

|| жаночы род: законніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)