заключыць, ; зак.

  1. са злучнікам «што» і без дапаўнення. Зрабіць вывад.

    • Урач заключыў, што ў хворага запаленне лёгкіх.
  2. Прыняць, падпісаць.

    • З. пагадненне.
    • З. дагавор.

|| незак. заключаць, .

|| наз. заключэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)