Verbum

заключэнне назоўнік | ніякі род

1. гл. заключыць.

2. Сцверджанне, якое з’яўляецца вывадам з чаго-н.

   • Прыйсці да заключэння.
   • З. эксперта.

3. Апошняя частка, канец чаго-н.

   • Цікавае з. п’есы.

Фразеалагізм:

• У заключэнне — пад канец, заканчваючы што-н.