закінуць, ​; зак.

  1. Кінуць куды-н. або далёка.

    • З. мяч у сетку.
    • З. вуду (таксама перан. паспрабаваць папярэдне разведаць што-н. намёкам, пытаннямі; разм.).
  2. Падняўшы, надаць чаму-н. іншае становішча.

    • З. нагу за нагу.
    • З. стрэльбу за плячо.
  3. перан. Даставіць куды-н.

    • З. прадукты на дачу.
    • З. дэсант у тыл ворага.
  4. Перастаць займацца кім-, чым-н., пакінуць каго-, што-н.

    • З. вучобу.
    • З. гаспадарку.
    • Закінуць слова або слоўца (разм.) — пахадайнічаць за каго-н., аказаць падтрымку.
    • Як за сябе закінуць (разм.) — хутка і многа (з’есці, выпіць).

|| незак. закідаць, ✂ і закідваць, ✂.

|| наз. закід, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)