закалец, ✂, м.

Сыры, недапечаны слой у хлебе каля ніжняй скарынкі.

◊

  • Мець закалец на каго (разм.) — затаіць злосць на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)