Verbum

закаціць, ​^✂; зак.

1. Коцячы, накіраваць, змясціць, падзець куды-н.

   • З. калёсы ў пуню.
   • З. мяч пад стол.
   • З. вочы (завесці зрэнкі пад верхнія павекі).

2. перан., што каму. Зрабіць, учыніць што-н. незвычайнае (разм.).

   • З. аплявуху.
   • З. прамову.

|| незак. закочваць, ✂.