заіканне назоўнік | ніякі род

  1. гл. заікацца.

  2. Загана ў маўленні — паўтарэнне адных і тых жа гукаў, складоў з-за сутаргавых скарачэнняў мышцаў гартані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)