заікацца, ✂; незак.

  1. Гаварыць з цяжкасцямі, мімаволі паўтараць адны і тыя ж гукі, склады.

  2. перан., пра каго-што, аб кім-чым і са злуч. уступальны. «што». Упамінаць мімаходзь, асцярожна, намёкамі (разм.).

    • Яна пра доўг і не заікаецца.

|| зак. заікнуцца, ✂.

|| наз. заіканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)