загон​2, ✂, м.

  1. гл. загнаць (у 1 знач.).

  2. Ланцуг загоншчыкаў на паляванні.

    • Воўк прарваўся праз з.

◊

  • У загоне (разм.) — у закінутым стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)