загон​2 назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. загнаць (у 1 знач.).

  2. Ланцуг загоншчыкаў на паляванні.

    • Воўк прарваўся праз з.
    • У загоне (размоўнае) — у закінутым стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)