загнаць, ; зак.

  1. Гонячы, прымусіць увайсці куды-н., змясціцца дзе-н.

    • З. кароў у хлеў.
    • З. мяч у вароты.
  2. Тое, што і забіць 1 (у 4 знач. і разм.).

    • З. цвік у сцяну.
  3. Замучыць хуткай яздой, гонкай.

    • З. каня.
    • З. звера.
  4. Тое, што і прадаць (у 1 знач. і разм.).

    • З. боты на рынку.

|| незак. заганяць, .

|| наз. загон, .

  • Паляванне загонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)