загавець, ✂; зак.

Перастаць есці скаромнае; пачаць пасціць.

◊

  • Загавець душой (разм.) — аддаць богу душу, памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)