загаварыць1, ; зак.

  1. Пачаць гаварыць.

    • Усе разам загаварылі.
  2. перан. Абудзіцца, праявіцца ў дзеяннях, настроях і інш.

    • Сумленне загаварыла ў кім-н.
  3. Стаміць працяглымі размовамі (разм.).

    • З. субяседніка.

|| незак. загаворваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)