загараць, ✂ і загарваць, ✂, незак.

  1. гл. загарэць.

  2. перан. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час (разм. жарт.).

    • Насення не падвезлі, сеяльшчыкі загараюць на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)