загараць (загарваць) дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. загарэць.

  2. пераноснае значэнне: Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час (размоўнае жартаўлівае).

    • Насення не падвезлі, сеяльшчыкі загараюць на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)