задзьмуць, ; зак.

  1. Дзьмучы, затушыць.

  2. Пачаць дзьмуць.

    • Задзьмуў вецер.

|| незак. задзімаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)