задубець дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Зрабіцца цвёрдым, каляным, нягнуткім.

    • Вопратка задубела.

  2. Моцна азябнуць, змерзнуць.

    • Рукі задубелі на холадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)