зачасціць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Пачаць рабіць што-н. часта.

    • З. у госці.
    • Дзе не любяць — не гасці, а дзе любяць — не часці (прыказка).

  2. Паліцца частымі кроплямі.

    • Дождж зачасціў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)