зачапіць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Захапіць, паддзець, каб прыцягнуць да сябе або злучыць з чым-н.
- З. вядро на крук.
- З. бервяно бусаком.
-
Выпадкова закрануць пры руху.
- З. воссю за вугал.
-
пераноснае значэнне: Усхваляваць, абудзіць якое-н. пачуццё; зняважыць чые-н. пачуцці.
- З. за жывое.
- З. самалюбства.
-
Пачаць гаворку з кім-н., сказаць каму-н. што-н. і закрануць у размове што-н.
- Я не рада, што яе зачапіла.
- З. дзяўчыну ў гаворцы.
|| незакончанае трыванне: зачэпліваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)