Verbum

зачапіць, ✂; зак.

1. Захапіць, паддзець, каб прыцягнуць да сябе або злучыць з чым-н.

   • З. вядро на крук.
   • З. бервяно бусаком.

2. Выпадкова закрануць пры руху.

   • З. воссю за вугал.

3. перан. Усхваляваць, абудзіць якое-н. пачуццё; зняважыць чые-н. пачуцці.

   • З. за жывое.
   • З. самалюбства.

4. Пачаць гаворку з кім-н., сказаць каму-н. што-н. і закрануць у размове што-н.

   • Я не рада, што яе зачапіла.
   • З. дзяўчыну ў гаворцы.

|| незак. зачэпліваць, ✂.