зачапіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Захапіць, паддзець, каб прыцягнуць да сябе або злучыць з чым-н.

    • З. вядро на крук.
    • З. бервяно бусаком.
  2. Выпадкова закрануць пры руху.

    • З. воссю за вугал.
  3. пераноснае значэнне: Усхваляваць, абудзіць якое-н. пачуццё; зняважыць чые-н. пачуцці.

    • З. за жывое.
    • З. самалюбства.
  4. Пачаць гаворку з кім-н., сказаць каму-н. што-н. і закрануць у размове што-н.

    • Я не рада, што яе зачапіла.
    • З. дзяўчыну ў гаворцы.

|| незакончанае трыванне: зачэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)