забулдыга,
Шалапутны чалавек, які спіўся, вядзе амаральнае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
забулдыга,
Шалапутны чалавек, які спіўся, вядзе амаральнае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)