Verbum

забегчы, ​^✂; зак.

1. Бегучы, трапіць куды-н.

   • Цяля забегла ў агарод.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, на кароткі час (разм.).

   • З. да знаёмых.

3. Бегучы, аддаліцца на значную адлегласць.

   • Хлопчык забег далёка ў поле.

4. Бегучы, зайсці збоку або абагнаць каго-н.

   • З. наперад (таксама перан. пачаць рабіць што-н. раней часу).

|| незак. забягаць, ✂.