забіцца1, ​; зак.

  1. Ударыўшыся, разбіцца насмерць.

    • З. пры падзенні.
  2. Забрацца, схавацца куды-н. (разм.).

    • З. ў куток.
  3. Закупорыцца, засмеціцца.

    • Труба забілася пяском.

|| незак. забівацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)