з-за прыназоўнік
-
Ужыв. пры абазначэнні напрамку, руху адкуль-н., з месца, закрытага чым-н., з супрацьлеглага боку чаго-н.
- Выглядваць з-за дзвярэй.
- Дом віднеецца з-за агароджы.
- Вылезці з-за стала.
-
Ужыв. пры ўказанні на прычыну, падставу дзеяння або пры ўказанні на асобу, што з’яўляецца прычынай чаго-н.
- Спрачацца з-за дробязей.
- З-за яго столькі непрыемнасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)